مدادها اولین و ابتدایی‌ترین ابزاری بودند که نخست، پا به عرصه نوشت‌افزار گذاشتند و استفاده از آن‌ها تا به امروز رواج داشته، این وسیله کارامد که از ابتدا دستخوش تغییرات متفاوتی بوده نقاط ضعفی نیز داشته است؛ برای مثال نیاز مداوم این وسیله به تراش و یا از همه مهم‌تر قطع شدن تعداد زیادی از درختان برای تولید این محصول ازجمله نقاط ضعف آن بوده که منجر به اختراع وسیله‌ای با همان کارایی اما به شکلی متفاوت شد. مدادهای مکانیکی یا همان مداد نوکی خودمان که امروزه به کالایی محبوب نیز تبدیل‌شده است و برای تولید آن نیازی به قطع درختان یا استفاده‌ی مداوم از تراش نیست. مدادهای نوکی همان‌طور که از اسمشان معلوم است به کمک یک نوک مخصوص با قطرهای متفاوت بنا بر نیاز کاربر که به‌صورت جداگانه تهیه می‌شود کار می‌کنند. کالای پیش رو نوک ۰.۵ فابر کاستل با درجه سختی HB مدل پلیمیری بوده که به دلیل وجود این مواد در آن از مقاومت بیشتری نسبت به مدل‌های دیگر برخوردار است. درب این محصول به شکل کشویی بوده و نوک‌های موجود در آن از طریق محفظه‌ی کوچک ایجاد شده توسط حرکت درپوش، از آن خارج می‌شوند. بسته‌ی نوک فوق شامل ۲۴ نوک ۶۰ میلی‌متری است.

کمپانی فابر کاستل که در سال ۱۷۶۱ توسط کاسپر فابر در نورنبرگ تأسیس شد و تاکنون توسط خانواده فابر اداره می‌شود، قدیمی‌ترین کارخانه تولید لوازم‌التحریر دنیا به شمار می‌آید، ظرفیت تولید جهانی این کمپانی بیش از ۲۰۰۰ میلیون مداد چوبی در سال است. این شرکت معتبر که امروزه محصولات آن در ۹ کشور در حال ساخت و تولید بوده، در ۱۲۰ کشور جهان نمایندگی فروش داشته و از آن با عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده‌ی مداد در جهان نیز یاد می‌شود.